Marzenia. Złudzenia. Powstanie. Żołnierze. Kobiety. Moskal. Car...

"Kto wierzy, że ugłaska wściekłość Moskwy cara,

Albo, że sprawiedliwość w sferach tych obudzi,

Marzyciel nieszczęśliwy, zbyt się słodko łudzi.

Nim tę glinę Prometej przekształtuje w ludzi,

Po jednej kat z toporem, po drugiej ofiara,

Wciąż się czerwienieć będą lub pod podłych trzodą

Niewolników przeciągnie cisza, zwana- zgodą..."

Za:

M. Dubiecki, Echa z Powstania Styczniowego, Zamość 1922, s. 28.