Aż dziwne, że postępowa Europa nie uważa Adolfa za swojego ojca założyciela...Co więcej prawdziwym nieszczęściem i faux pas jest przywoływanie postaci "zacnego Austriaka" nawet w tak oczywistym kontekście jak geneza UE.

Europejską "hitlerofobię" można rozpatrywać na dwa sposoby:

 

- Psychologiczny. Reakcje są skrajne ponieważ bohater "naszych czasów" był postacią wyjątkową. Wyjątkową z wielu względów. A zarazem banalną i prymitywną jak...jego adwersarze czy może lepiej powiedzieć- ideowi pobratymcy w kostiumach przeciwników? Zametkowanie Hitlera jako skrajnej prawicy pozwala odpocząć skołatanym nerwom i dowartościować się jako "antyfaszysta".

Terapeuta z długim stażem dodałby jeszcze, że w tle czai się...wypierany podziw. Lewica jako nurt wolnościowy i przyszłościowy lubi czuć nad sobą bat. Lubi również hojnie obdarzać płodami swego umysłu innych, nie tylko wyznawców.

 

- Socjologiczny. Hitler mógłby być ikoną lewicy a nie jest. Dlaczego? Zadał się ze złymi ludźmi, imperialistami. Zbłądził i nie szanował ewidentnego demokraty jakim był Stalin....

Lewica mogłaby mu wybaczyć eksterminację i komunistów, socjalfaszystów czy Żydów (i tak to wrogowie ludu są...) ale kumać się z Kościołem albo chociaż go tolerować? Skandal!

 

Jednak jest sposób by uczłowieczyć Hitlera! Filmy komediowe, pokazywanie sukcesów, mniej i bardziej sensownych a w końcu próby wpisania go w ogólny trend dziejowy. Hitler ludzki pan i tragiczna postać? Tak moi drodzy. Takie rzeczy tylko w Niemczech!

Może nasza lewica weźmie przykład z "unijnego motoru"? Już widzę peany na cześć PanEuropy i zbliżenia między Wschodem a Zachodem...

 

Szanowny postępowcu! Jeśli czujesz się zniesmaczony sugestią, że masz coś wspólnego z Hitlerem nie wiń za to mnie, wiń "lewicowe wartości".

 W końcu wszystko zaczęło się od niszczenia- budujemy nowe, niszcząc stare.