Podręcznik historii Polski wydany przez IPN jest publikacją, którą powinna znaleźć się w każdym domu. Napisana prostym językiem a jednocześnie bardzo "mocna" w przesłaniu. Dzięki reprodukcjom dokumentów i mało znanych zdjęć siła przekazu wzrasta niepomiernie. Autorzy nie cofają się przed poruszaniem tematów do niedawna nieznanych czy przekłamanych chociaż np. początki II RP i rolę Piłsudskiego mitologizują. Część poświęcona II RP, wojnie i okupacji wydaje się być najciekawsza, chociaż całość czyta się niczym dobrą powieść albo horror...Oczywiście można mieć do autorów pretensje o pewne sformułowania czy przemilczenia ale generalnie jest to publikacja uczciwa, chociaż mi osobiście brakuje dosłownie dwóch zdań o zachowaniu "mniejszości" na Kresach po 17 IX 1939 i o funkcjonariuszach bezpieczeństwa pochodzenia żydowskiego i ich ucieczkach oraz dalszego żywota, szczególnie po 1956 czy 1968 roku. Wiadomo- oficjalna publikacja.

Poniżej fragment ze strony 150:

"W styczniu 1943 r. oddział AL "Lwy", dowodzony przez przedwojennego kryminalistę Izaaka Ajzenmana, zamordował w Drzewicy pod Radomiem siedem osób, a 5 maja 1944 r. w Owczarni oddział AL Bolesława Kowalskiego "Cienia" podstępnie zastrzelił kilkunastu żołnierzy AK. Przemoc komunistów kierowała się czasami przeciw ukrywającym się Żydom, mimo, że część z nich wstąpiła do GL. W grudniu 1943 r. oddział Stefana Kilanowicza (Grzegorza Korczyńskiego) wymordował w Ludmiłówce kilkudziesięciu Żydów, w tym kobiety i dzieci."

Za: A. Dziurok, M. Gałęzowski, Ł. Kamiński, F. Musiał, Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918- 1989, Warszawa 2010, s. 150- 151.

Jedwabne wspomniano w szerszym kontekście zachowania Litwinów, Ukraińców i Francuzów.

Przypomniano, że "w żadnym kraju europejskim poza Polską za pomoc w ukrywaniu osoby pochodzenia żydowskiego nie groziła śmierć. W Polsce za jakąkolwiek pomoc okazaną Żydom Niemcy karali śmiercią. Zabijano za podanie kawałka chleba bądź podwiezienie furmanką. Zabijano nie tylko osoby udzielające schronienia, ale także członków ich rodzin, w tym dzieci", ibidem, s. 168.

Słusznie wskazano, że pomoc Żydom okazywały często osoby, które wcześniej były im niechętne.

O udziale Żydów w aparacie represji napisano niewiele:

"Nadreprezentacja osób narodowości żydowskiej na wysokich szczeblach komunistycznego aparatu władzy, w tym w bezpiece, legła u podstaw przekonania, że najwyższe stanowiska w komunistycznej władzy i w komunistycznym reżimie zajmują  osoby pochodzenia żydowskiego", ibidem, s. 238.

Niestety zaraz dodano asekurację w rodzaju:

"Wzmacniane w ten sposób, a podzielane przez część społeczeństwa nastroje antysemickie stały się przyczyną wystąpień przeciwko Żydom. Niewyjaśniona pozostała także rola Sowietów, po 1944 r. prowadzących w Polsce pojałtańskiej właściwą im politykę nasilania konfliktów etnicznych", ibidem, s. 239.

W biogramie L. Wałęsy znalazło się jednak stwierdzenie (kilka lat wcześniej w publikacjach rzadko się pojawiało):

"Aresztowany 19 grudnia 1970 r., po kilku dniach zwolniony i zarejestrowany jako tajny współpracownik SB ps. "Bolek." Formalnie wyrejestrowany w 1976 r., jednakże realna współpraca trwała tylko kilkanaście miesięcy", ibidem, s. 412.

Tags: IPN, podręcznik, historia, polityka