Marzenia. Złudzenia. Powstanie. Żołnierze. Kobiety. Moskal. Car...
"Kto wierzy, że ugłaska wściekłość Moskwy cara,
Albo, że sprawiedliwość w sferach tych obudzi,
Marzyciel nieszczęśliwy, zbyt się słodko łudzi.
Nim tę glinę Prometej przekształtuje w ludzi,
Po jednej kat z toporem, po drugiej ofiara,
Wciąż się czerwienieć będą lub pod podłych trzodą
Niewolników przeciągnie cisza, zwana- zgodą..."
Za:
M. Dubiecki, Echa z Powstania Styczniowego, Zamość 1922, s. 28.